Bakma öyle inanılmaz gözlerle, hayat 87'sinde hala güzel. Mücadeledir bir anlamda ayakta tutan insanı; büyürüz, evleniriz, eşimiz vefat eder, çocuklar alır başını gider. Çocuklarım vefalıdır. Çağırırlar teker teker ama bırakmak istemem köyümü, eşimden yadigar evi, kedimi, komşularımı, hepsi benim birer parçam. Bayramlar yine de coşkulu kapıdan girince torunlar. Sıkı sıkıya sarılır insan yaş aldıkça sevdiklerine, onlar da sararlarsa seni işte mutluluk budur, içinden ta derinden gülersin benim gibi. Temize çekilmiş bir ömürdür benim kisi.